30 Σεπτεμβρίου 2017

Σε Για σένα κοπέλα της ζωής μου…! (1η Βραδιά αϋπνίας)

…για σένα κοπέλα της ζωής μου που με περιμένεις κάπου εκεί στο μέλλον και που θα φροντίσω να σε βρώ στις 14 φεβρουαρίου – ημέρα του αγίου βαλεντίνου και που θα φροντίσω λίγες ώρες πριν σε αντικρύσω, να σου στείλω μ’ένα ταχυδρομικό περιστέρι πιασμένο στο ποδαράκι του αυτό εδώ το γράμμα…:


Αγαπημένη μου…
Για μια εξαιρετική ημέρα αγάπης σαν τη σημερινή δεν θα μπορούσα να μην σου προσφέρω ένα μπουκέτο με υπέροχα φρέσκα κόκκινα τριαντάφυλλα, που ξέρω πόσο τα αγαπάς – και μπορεί τα λουλούδια να είναι ο καλύτερος τρόπος για να εκφράσει κανείς  τα συναισθήματά του όταν τα λόγια δεν είναι αρκετά, όμως εγώ ένιωσα την ανάγκη να σου γράψω και αυτό το γράμμα που διαβάζεις τώρα.
Χθες το απόγευμα λοιπόν, ενώ έγραφα το γράμμα συνειδητοποίησα (για άλλη μια φορά) τι μοναδικό πλάσμα που είσαι και πόσο τυχερός θα πρέπει να νιώθω που βρίσκεσαι στη ζωή μου. Μετά σκέφτηκα ότι μπορεί τα τριαντάφυλλα να αποτελούν ιδανικό για δώρο σε κάθε περίσταση, όμως ήθελα να σου πάρω και κάτι άλλο, ένα δώρο που αντέχει για πάντα. Γι’ αυτό σου στέλνω και ένα λούτρινο αρκουδάκι που κρατάει ένα καλαθάκι με διάφορα στολίδια,  καρδούλες και σοκολάτες, γιατί φαντάζομαι ότι θα το βρεις πολύ τρυφερό και πολύ χαριτωμένο, ό,τι πρέπει για την ημέρα των ερωτευμένων!
Μετά πήρα και ξεφύλλισα τα album μας που έχουν περισσότερες από 2000 φωτογραφίες σου και θυμήθηκα τη μέρα που σε γνώρισα… Ήταν Αύγουστος κι εσύ περπατούσες στον μεσημεριανό ήλιο. Ήσουν (και παραμένεις) τόσο όμορφη που ακόμα κι η Αφροδίτη θα σε ζήλευε!
Κι εκεί που έψαχνα λόγια να σου εκφράσω τον πόθο και τον μεγάλο μου έρωτα, μου ήρθε μια καταπληκτική ιδέα για δώρο και τηλεφώνησα αμέσως στο ταξιδιωτικό πρακτορείο και… έκλεισα εισιτήρια για Καζαμπλάνκα, γιατί θυμήθηκα ότι τότε που βλέπαμε την ταινία μου είχες πει ότι ήταν το όνειρό σου να πας! Και μετά το σκέφτηκα καλύτερα και είπα… 

«γιατί να μην πάμε εκεί – αλλά και στην Costa Rica (που σου αρέσει επίσης) – ως γαμήλιο ταξίδι;!». Ναι, γλυκό μου μπουμπούκι, καλά το κατάλαβες – μαζί με τα δωράκια και μαζί με την αγάπη μου σου κάνω και πρόταση γάμου! Γι’ αυτό μέσα στο μπουκέτο με τα πιο δημοφιλή λουλούδια του κόσμου (που ζήτησα από το Valentine να έχουν όλες τις αποχρώσεις της κλίμακας του κόκκινου), θα βρεις ένα πολυτελές κουτί σε σχήμα καρδιάς, που έχει μέσα ένα δαχτυλίδι, που ο κοσμηματοπώλης μου είπε κατά λέξη ότι είναι «ένα έργο τέχνης που αποδεικνύει το καλό μου γούστο και ότι είναι  μόνο για αυτούς που ξέρουν να διαλέγουν…» – εκείνος το είπε, ελπίζω να συμφωνήσεις 🙂 ! Για μένα όμως πάνω απ’ όλα είναι ένα κλασικό δώρο που εκφράζει αγάπη και τρυφερότητα και του οποίου η αξία δεν συγκρίνεται με την αξία του χαρακτήρα σου και τη σημασία που έχεις για μένα.
Σε φαντάζομαι ντυμένη νυφούλα στο πλευρό μου την ώρα της τελετής, να κρατάς το νυφικό μπουκέτο και να λάμπεις μέσα στο λευκό τούλι με τη δαντέλα και τους ροζ φιόγκους από λεπτή σατέν κορδέλα.
…Και τώρα σε φαντάζομαι να διαβάζεις το γράμμα μου και να χαμογελάς από ευτυχία…Ανυπομονώ να βρεθούμε καρδιά μου για να σου δώσω… αγάπη με το τσουβάλι!
…και να ξέρεις και κάτι άλλο:
Κάτι τέτοιες μέρες που τα όνειρα βαραίνουν την ψυχή και αναζητούν μια στέγη, μια συννεφιά σκιάζει την ψυχή μου… Ψάχνω έναν ήλιο σε μάτια αγαπημένων, που έψαχναν να βρουν κόκκινες πεταλούδες σε δάση σκοτεινά και χάθηκαν για πάντα. Τα όνειρα ξημέρωσαν σε λασπωμένους δρόμους, τα μάτια που τα έβλεπαν γεράσανε προσμένωντας… Ένας αγαπημένος χάθηκε ίσως μας στέλνει μαύρα τριαντάφυλλα με κόκκινες πιτσίλες…
Κατι τετοιες μερες το ταξίδι είναι απρόβλεπτα όμορφο και καθόλου μονότονο, η θέα πολύχρωμη και απεριόριστη, η εναλλαγή των τοπίων μας κλέβει το βλέμμα, η εναλλαγή των αισθημάτων μας κάνει να σκιρτούμε… …οι αναταράξεις μας τρομάζουν, μας κάνουν να κλείνουμε τα μάτια στο κενό κάτω από τα πόδια μας, αλλά και πάλι το ταξίδι αυτό είναι ωραίο και….συνεχίζεται, μέρα και νύχτα, με καιρό και με γαλήνη, με όνειρα και με εφιάλτες, με ομίχλη και με ξαστεριά…
Τίποτε δεν μπορεί να θεραπεύσει τις αισθήσεις εκτός απο την ψυχή
όπως τίποτε δεν μπορεί να θεραπεύσει την ψυχή εκτός από τις αισθήσεις.
Είναι σαν ένας κύκλος που το κέντρο του είναι παντού και η περιφερειά του πουθενά.
Ο χρόνος θα γιατρέψει ..μπορεί η αυριανή μέρα να φανεί πιο ευνοϊκή.
όσο υπάρχει ζωή..υπάρχει ελπίδα!
Θυμήσου..υπάρχει πάντοτε κάποιος σε πολύ χειρότερη θέση από την δική σου.
Δεν υπάρχει τιποτα ισχυρότερο απ την ανάγκη, γιατί όλα υποτάσσονται σ αυτήν.
Ο χρόνος θα τα εξηγήσει όλα, είναι ο μεγάλος ομιλητής και δεν θέλει να του κάνουν ερωτήσεις για να μιλήσει.
Αυτοί που ξέρουν ν’ αγαπούν, ούτε απατούν, ούτε απαιτούν, ούτε επαιτούν…
Αν ένα επιχείρημα με λογικές ατέλειες, αλλά γεμάτο συναισθηματισμό, καταφέρει να μας συγκινήσει, είναι περιττό να μας πείσει. Ο σκοπός του πέτυχε. Πόσες φορές δεν είμαστε παραχαράκτες των λογισμών του άλλου, όταν ερμηνεύουμε τυπικά εκείνα τα λόγια, που κάποια ανάγκη ή πάθος τον έσπρωξαν να τα πει; Κάθε ερωτηματικό είναι κι ένα δρεπάνι… της άγνοιάς μας ή της πλάνης μας! Αν η αγάπη δεν ήταν πόνος, τότε κανείς δε θα έλεγε το σ’ αγαπώ με δάυκρυα στα μάτια. Κι ο έρωτας, ο πραγματικός έρωτας, στο ένα χέρι κρατάει τόξο και στο άλλο ένα μεγενθυντικό φακό που μεγιστοποιεί τα ελάχιστα. Αυτοί που ξέρουν ν’ αγαπούν, ούτε απατούν, ούτε απαιτούν, ούτε επαιτούν…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ευχαριστούμε για τον Χρόνο σας.
Η Απάντηση σας έχει προωθηθεί για έλεγχο, και θα δημοσιευθεί το συντομότερο δυνατόν.
Σε περίπτωση εντοπισμού Ύβρεων, Ειρωνίας, Κοροϊδίας, και πάσης φύσεως χλευασμού προς τον συντάκτη, το Blog, ή το άρθρο, η άποψη σας θα Διαγράφεται, και θα BLOCKάρεστε διαπαντός!